نجات از خفه شدگی در جمعیت و ازدحام

مشکل:

حج نماد عظمت و بزرگی امت اسلام است و اصولا باید هرچه با شکوه تر برگزار بشه.مشکلی که امسال پیش اومد و سال های قبل هم مشابهش پیش اومده بود مرگ حجاج به خاطر فشار جمعیت بود. از نظر حقوقی اگه فردی در اثر ازدحام بمیرد دیه اش از بیت المال پرداخت می شه. (البته این سوال باقی می مونه که بیت المال کدوم کشور؟)

در هر حال حج سنتی است که از زمان حضرت ابراهیم (ع) بنا نهاده شده است و هر سال پر شکوه تر از سال قبل برگزار می شود. من همیشه فکر می کردم که بچه ها و آدم های ضعیف زیر دست و پا می افتن و خفه می شن. اما تصاویری که توی این چند روز از افرادی که بر اثر ازدحام مردن منتشر شد کاملا برعکس این قضیه را ثابت کرد. آدم های قد بلند و قوی جثه ای که بین اجساد بودند نشون می داد که خفگی کوچیک و بزرگ نمی شناسه. این افراد چه طوری خفه می شن. انسان ها به وسیله ی پرده ی دیافراگم نفس می کشند. شش ها عضوی اند که اکسیژن را از هوا دریافت می کنند ولی خودشون ماهیچه برای حرکت ندارند. این پرده ی دیافراگمه که شش ها را از هوا پر و خالی می کنه. حالا اگه اونقدر به قسمت شکم فشار وارد بشه که این ماهیچه نتونه شش ها را از هوا پر و خالی کنه نفس کشیدن مختل می شه. در این وضعیت انسان ها برای رهایی از خفگی شروع را فشار دادن اطرافیانش می کنند تا راهی برای نفس کشیدن پیدا کنند و از اونجا که کلوخ انداز را پاداش سنگ است. هر فرد با فشار دادن بقیه باعث می شه بقیه هم اون را فشار بدن و در آخر خودشون به وسیله ی خودشون کشته می شن.

راه حل:

تو این مواقع یه دست صدا نداره. تنها کسایی می تونن از این مهلکه جون سالم را در ببرند که بتونن گروه تشکیل بدن. یعنی دو یا سه نفر روبروی هم می ایستند و دستشون را دور گردن هم می اندازند این طوری فشار را از خودشون چند نفر دور می کنند و قسمت شکمشون را که باعث نفس کشیدن می شه را از فشار اطراف دور نگه می دارند. درسته که اینطوری به اطرافشون فشار وارد می شه ولی اطرافیان هم می تونن برای نجات خودشون گروه تشکیل بدن. اینجوری حلقه های کوچیکی تشکیل می شه . شبیه حالتی که مولکول ها کنار هم قرار می گیرند.

وقتی با خواهر کوچولو و مامانم می رفتیم مشهد، فشار جمعیت اولین چیزی بود که آزارمون می داد. جاهای خیلی شلوغ مامانم ، خواهر کوچولوم را بغل می کرد و من هم از جلو یه سپر دفاعی درست می کردم. اینجوری کمترین فشار به خواهر کوچولوم می اومد و من و مامانم هم راحت تر می تونستیم نفس بکشیم.

امیدوارم هیچ وقت دوباره این اتفاق تکرار نشه. ولی فکر می کننم آمادگی افراد برای برخورد با چنین موقعیت هایی می تونه باعث نجات جونشون بشه. مثل ژاپن که زیاد زلزله می یاد. به ژاپنی ها یاد می دن وقتی کوچکترین لرزشی احساس کردن فورا زیر یک وسیله پناه بگیرند. شاید لازم باشه ما هم وقتی حجاج را اعزام کنیم ، قبلش عملیات نجات از شلوغی را تمرین کنیم تا آمار مرگ و میرمون به حداقل برسه.

صندلی ریاست

مشکل:

اگه کارمند اداری باشید حتما با مشکل کمر درد هم دست و پنجه نرم می کنید. اما چرا؟

مهره های هفتم و هشتم ستون مهره ها وزن آدم را هنگام نشستن تحمل می کنند. فشار طولانی مدت و هر روزه به این مهره ها باعث ایجاد کمر درد می شه.

راه حل:

به رفتار آدم های پیر دقت کنید. اون ها تمایل زیادی دارند که به جایی تکیه بدن، چون اینجوری فشار ناشی از جاذبه ی زمین به جای مهره های کمر به جای دیگه منتقل می شه. پس باید موقع نشستن روی صندلی امکان تغییر فشار وجود داشته باشه. اینجوری به جای اینکه شش ساعت به کمرتون فشار بیاد، فشار روی مهره های دیگه ی ستون مهره پخش می شه. یعنی به محض اینکه کمرتون درد گرفت به حالت نشستنتون را تغییر بدید.

حالا سعی کنید به پشتی صندلی تون تکیه بدید :) بله. شما هم متوجه شدید. پشتی صندلی به جای اینکه مثل یک دیوار، تکیه گاه کمر شما باشه، جا خالی می ده. یعنی هر چی شما بیشتر سعی کنید ، پشتی صندلی بیشتر عقب می ره. چی کار می شه کرد؟ صندلی های ماشین را دیدید؟ دسته ای دارند برای تنظیم زاویه ی پشتی صندلی. وقتی درجه ی آن را مشخص کردید، از اون به بعد پشتی صندلی ثابت می مونه. و وقتی دوباره کمرتون احساس درد کرد، دوباره با اهرم زاویه ی اون را تغییر می دهید. پس شما مدیر محترم اگه می خواهید میزان کمر درد کارکنانتون کمتر بشه لازمه به دنبال صندلی های با پشتی ثابت و دارای اهرم تغییر زاویه باشید و از خرید صندلی هایی که به محض تکیه دادن خاجالی می دهند خودداری کنید.

متاسفانه با نگاهی به دور و اطراف خودتون می تونید ببینید که 90 درصد از صندلی های اداره ی شما باید جایگزین بشن. و خبر بدتر اینکه من نتونستن توی کاتالوگ شرکت های ساخت لوازم اداری صندلی ای که دارای اهرم تغییر زاویه ی پشتی صندلی باشه پیدا کنم. این شرکت ها فقط به نرم بودن زیری و ارتفاع پشتی توجه می کنند. نمود واقعی توجه به سلیقه ی مصرف کننده (می دونید که مصرف کننده ی ایرانی اصولا ظاهر بین و تجمل پرسته)

البته کارمندای اداره می تونند در هر فرصت ممکن از پشت میزشون بلند شند و داخل اتاقشون چند قدم راه برند. اینطوری اداره شما هم مجبور نیست برای تعویض صندلی هاش هزینه ی زیادی صرف کنه.

آفت های درخت

مشکل:

هر جا درخت رشد کنه، آفت های درخت هم زندگی می کنند. توی سطح شهر ها برخلاف باغ ها، زیاد نمی شه از آفت کش ها استفاده کرد چون نزدیک بودن به محل زندگی آدم ها باعث می شه آفت کش ها به انسان ها ضرر بزنن.

راه حل:

یکی از راه حل هایی که توی کشورهای پیشرفته استفاده می شه استفاده از تله است. با سرد شدن هوا آفت ها به سمت زمین حرکت می کنند تا لای برگ های ریخته و سنگ و خاشاک پناهگاهی برای خواب زمستونی پیدا کنند. اگه بین راهشون شاخه هایی تعبیه بشه ، اکثر آفت ها در اولین جای مناسبی که پیدا کنند پنهان می شن. بعد این تله ها یا پناهگاه های دست ساز جمع آوری می شن و سوزانده می شن. اینجوری تعداد زیادی از آفت ها نابود می شن و به انسان ها کمترین ضرر وارد می شود. اگه به عکس زیر دقت کنید شاخه های نی ای را می بینید که به صورت حصیر بافته شده و دور درخت بسته شده اند. این ها تله هایی اند بر سر راه آفت های درخت.

تکیه گاه دست

مشکل:

برای تایپ کردن لازمه دست ها در فاصله ی پنج سانتی متری از سطح صفحه کلید قرار بگیرند. اولش عادت کردن بهش سخته ولی بعضی ها به خاطر شغلشون مجبورند عادت کنند. چون این حالت قرار گرفتن دست سرعت تایپ را بالا می بره. تازه بعد که عادت کردی به خاطر فشاری که به دست می یاد در طولانی مدت باعث درد شدید در دست ها و بازو ها می شه.

راه حل:

چه اشکالی داره که در قسمت بازو ها بالشتکی قرار بگیره که هم دست در سطحی بالای صفحه کلید معلق باقی بمونه. برای اینکه سرعت جابه جایی دست هم بالا بره می شه بالشتک را با تسمه ای دور دست بست ، اینطوری با ارتفاع گرفتن دست ها، بالشتک همراهش می ره و در یکی دو سانتی متر آن طرف تر دوباره حامی دست ها می شه.

این هم یه ایده است دیگه. :)

خنک کننده ی موبایل

مشکل:

یکی از خلاقانه ترین اختراعات دهه ی اخیر smart phone  ها هستند. تلفن های هوشمندی که به اندازه ی یک کامپیوتر به کاربرش خدمات رسانی می کنه. یکی از ایرادات تلفن های هوشمند داغ شدن سریع شون است. این مشکل مخصوصا برای معتادان به بازی که دوست دارند ساعت ها بازی مورد علاقه شون را بازی کنند و داغ شدن cpu موبایلشون همیشه نگرانشون می کنه که نکنه موبایلم بسوزه.

راه حل:

مسلما نمی شه برای تلفن های هوشمند از fan استفاده کرد. وسیله ی کوچیکی هست که برای خنک نگه داشتن اعضا بدن توی بیمارستان ازش استفاده می شه چیزی است به اسم ice page . یک جعبه ی کوچیم 20*5 سانتی متر است که ماده ای داخل آن توانایی جذب سرما را داره. ایس پک را داخل یخچال قرار می دهند و بعد از یکی دوساعت که سرما را جذب کرد ، روی قسمتی که می خواهند سرد بشه قرار  می دهند. آیس پک سرمایی که جذب کرده را کم کم پس می دهد.

از همین روش می شه برای درست کردن یک خنک کننده ی موبایل استفاده کرد. نکاتی که باید توجه کنیم این است که :

1- ما می خواهیم موبایل خنک بشه، ولی نمی خواهیم دست کاربر سرد بشه، پس باید یک لایه ی عایق گرما بین آیس پک و دست کاربر وجود داشته باشه.

2- تلفن های هوشمند هر روز نازک تر و نازک تر می شن و این به دلیل نیاز کاربرا و استقبالشون از تلفن های نازک تر است. آیس پک موبایل باید در عین کارایی (که حداقل یکی دو ساعت سرما به ما بده) اندازه اش با اندازه ی موبایل متناسب باشه و ضخامت زیادی نداشته باشه.

3- مواد زیادی هستند که می توانند سرما را ذخیره کنند، از جمله آب. برای انتخاب ماده ای که قراره در آیس پک استفاده بشه قیمت آن و توانایی حذف سرمای بیشتر ملاک های موثر هستند. ولی من چون شیمی بلد نیستم نمی تونم ماده ی مناسبی پیشنهاد بدم.

مسلما کاربرایی می خواهند از موبایلشون به عنوان کنسول بازی استفاده کنند مشتاقند که نگرانی شون را از داغ شدن بیش از حد موبایلشون و خطر سوختگی مدارهای موبایلشون با استفاده از این آیس پک به حداقل برسونند. پس این ایده توجیه اقتصادی داره و فروش خوبی خواهد داشت.

ایده های مسخره

ایده هایی هست که ممکنه به نظر بعضی ها خنده دار باشه ولی همین ایده ی به ظاهر خنده دار ممکنه بتونه آینده را تغییر بده. سرمایه های مختلفی توی این دنیا وجود داره. یکی از ایین سرمایه ها قدرت تخیل و ایده پردازی است. ایده های به ظاهر ساده ی من، امروز به ذهنم می رسه و فردا فراموش می شه. من امکان اجرایی کردن خیلی از ایده هام را ندارم؛ برای همین دوست دارم ایده هام را توی اینترنت به اشتراک بذارم. اینجوری یک درصد احتمال داره یه نفر ایده ی من را ببینه و ازش خوشش بیاد و امکانات و توانایی اجرایی کردن اون را پیدا کنه. من به شخصه خوشحال می شم که ایده هام اجرا بشن. حتی اگه از حقوق معنوی اون ایده هیچ بهره ای نبرم. فکر اجرایی شدن ایده های من بهم امید و انگیزه و احساس «من خوب هستم» می ده. پس به ایده های من بخند ولی جلوی گسترششون را نگیر.

اگه یه نگاهی به تاریخ بندازید می بینید خیلی از امکاناتی که الان ما در حال استفاده از اون ها هستیم یه روزی یه رویا یا یه ایده ی مسخره بودن.

اتفا آتش + خاموش کردن آتش

با گرم شدن هوا یکی از نگرانی افرادی که در کنار جنگل ها زندگی می کنند یا وظیفه ی مراقبت از جنگل ها را دارند روشن شدن آتش و سوختن درختان است که باعث از بین رفتن ذخایر گیاهی و آلودگی هوا می شود. کشورهای پیشرفته برای خاموش کردن آتش در حجم وسیع وسایل بسیار پیشرفته ای ساخته اند مثل هلی کوپتر هایی با مخزن آب که با هر بار پرواز بر فراز آتش می تواند سطح حدود یک کیلومتر از آتش را خاموش کند.

اما چنین وسایلی در ایران هنوز ساخته و استفاده نشده است. جنگل بانان همچنان به وسیله ی بیل و خاک آتش را خاموش می کنند که چون سرعتشان کم تر از سرعت انتشار آتش است نمی تواند اقدام موثری محسوب شود.

مسلما انتقال آب برای خاموش کردن آتش هم گران تمام می شود چون قیمت بنزین هلی کوپتر خیلی بیشتر از قیمت درخت هایی است که در آتش اند.

بنابراین لازم است از وسایلی که در نزدیکی آتش است برای اتفا آن استفاده کرد. خاک در دسترس ترین وسیله است. برای اینکه سرعت عمل ریختن خاک روی آتش زیاد بشود می شود وسیله ای مثل مته ی حفر چاه استفاده کرد، که خاک را از روی زمین بکند یک دست کند و بعد با وسیله ای مثل جاروبرقی معکوس خاک را روی آتش می پاشد. با قرار گرفتن خاک روی مواد سوختنی اکسیژن به آتش نمی رسد و آتش خاموش می شود. چون عملا امتحانش نکردم ممکنه جریان بادی که جاروبرقی معکوس ایجاد می کند باعث شعله ور تر شدن آتش بشود. ولی می شه به صورت آزمایشی ساختش اگه موثر بود به تولید انبود برسه.

آخه خیلی زشته هلی کوپتر به اون بزرگی را بفرستن و داخلش فقط بیست تا دبه ی بیست لیتری آب بذارن.

خانه پرنده

مشکل:

سالهاست پرنده هابرای خود خانه می سازند، حتی قبل از اینکه انسان ها خانه ساختن یاد بگیرند، پرنده ها با مهندسی و هنر خاصی برای خود خانه می ساختند. پس از پیشرفت انسان ها که منجر به افزایش جمعیت آن ها شد کم کم مکان زندگی پرنده ها توسط انسان ها تصرف شد و این امر باعث کم شدن جمعیت پرنده ها و نابودی برخی از گونه ها شد. از آنجا که غذا و محل زندگی شان تسخیر شده و یا نابود شده بود. پرنده ها توان تغییر و ایده پردازی برای حل مشکلاتشان را نداشتند و همین نقص زمینه را برای نابودی آن ها فراهم نموده است. پرنده هایی که مقاوم تر بودند کم کم با زندگی شهری در کنار انسان ها اخت گرفتند و شهر نشین شدند. کلاغ ها در این رقابت پیروز میدان بودند و تنها پرنده ای که به تعداد زیاد درون شهرها به زندگی خود ادامه می دهد. گرجه کلاغ نماد شوم و بدبختی است، ولی از آنجا که جایی که پرنده ها بتوانند زندگی کنند از نظر انواع آلودگی هنوز به سطح خطرناک نرسیده است و انسان هم می تواند در آن مکان زندگی کند، پس جای شکرش باقی است که هنوز پرنده ای در کنار ما زندگی می کند.

راه حل:

خوب ما دوست دارم پرنده های بیشتری توان زندگی کردن در شهر ها را داشته باشن. اولین قدم برای این کار تهیه مسکن برای آن هاست. مسکنی با عمق مناسب و دهانه ای به اندازه جسه پرنده که نوزادانشان را از چنگال کلاغ ها در امان نگه دارد. پرنده ها فایده زیادی برای محیط زیست دارند. غیر از فراهم آوردن کود برای گیاهان، پرنده ها از حشرات تغذیه می کنند و افزایش پرنده ها باعث کاهش حشرات است بنابراین در پارک ها و فضاهای سبز به جای سم پاشی می توان با فراهم کردن محل زندگی برای پرندگان با حشرات موذی مبارزه کرد. پرنده های به شدت قانع هستند و به ارزان قیمت ترین مصالح می توان تعدا زیادی خانه برایشان فراهم کرد. قبلا به ذهنم رسید که اگر روی هر درخت یک لانه برای پرنده ها ساخته شود کمک بزرگی به این موجودات زیبا و مفید و بی آزار خواهد بود ولی رشد درخت و یکنواخت نبودن سطح درخت در طول سالیان باعث بی ثبات شدن این گونه خانه های پرنده می شود. بنابراین بهتر است در یک قسمت از پارک دیوار بزرگی که می تواند از بلوک های آماده ساخته شود و با تعبیه سوراخی در این بلوک ها امکان ورود و خروج پرنده ها فراهم شود. البته قطر این سوراخ ها مشخص می کند پرنده ها با چه اندازه ای امکان زندگی در آن را خواهند یافت. مسلما اندازه دریچه هایی که در تصویر زیر می بینید اصلا مناسب نیستند چون جوجه های پرنده ها باید در جایی دنج در لانه قرار بگیرند و سوراخ خهای به این بزرگی (به نسبت اندازه کل لانه) جوجه ها را در معرض دید شکارچی ها قرار می دهد و باعث ورود باد و باران به داخل لانه می شود. نکته مثبتی که در عکس میبینید میله های جلوی لانه است که امکان فرود را برای پرنده ها فراهم می کند.

پرنده های شهری هم مثل بقیه ی پرنده های توی فصل خاصی (اکثرا بهار) لانه سازی می کنند. اما صیقلی شدن سطح شهرها و حذف تمام درزها و گوشه ها باعث شده پرنده ها نتونند جای مناسبی برای خانه سازی پیدا کنند. پرنده های شکارچی شهر مثل کلاغ و زاغ هم عرصه را برای بقیه ی پرنده ها تنگ کردن. اگه شهرداری ها تمایلی به افزایش پرنده های شهری داره می تونه در فصل لانه سازی پرنده ها اقدام به توزیع لانه های پرنده بکنند.  بهتره است این لانه ها از جنس پلاستیک باشن تا ماندگاری زیاد تری داشته باشن. اینجوری هر خانواده مهمان یک پرنده می شود. یکی از مزایای دیگه ی پرنده ها برای شهرداری این است که دیگه افراد به راحتی ماشینشون را هر گوشه ی شهر پارک نمی کنند چون پرنده ها با آرامش خاطر اقدام به نقاشی ماشین ها می کنند و ماشین دارها مجبور می شن یه فکر اساسی برای جای پارک ماشینها شون بکنند. البته کارواش (ماشین شویی) ها هم یک مقدار پر مشتری می شوند.

به امید روزی که شهرمون پر از آواز پرنده ها بشه.

;)

چیدن میوه

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

حقوق +ثبت

مشکل:

نمی دانم تا حالا کارتون به اداره ثبت افتاده یا نه! برای اطلاع شما اداره ثبت قدیمی ترین وکند ترین اداره در ایران است.

قانون ثبت سال 1310 تصویب شده ( دقت کنید این زمان رضا شاه حکومت می کرده یعنی قانون ثبت ما قسمتی از تاریخ است ) و از آن موقع تا حالا چند بار اصلاح شده ولی مجلس هنوز مجاب نشده که باید قانون را عوض کرد.

اگر شما آدرس یک ملک را به اداره ثبت املاک بدهید می توانند بگویند سندش به اسم چه کسی است ولی انتقالات بعدی که به وسیله قول نامه ( بیع نامه ای که به اطلاع اداره ثبت نرسیده) انجام گرفته در اداره ثبت قابل پی گیری نیست. اگر هم اسم یک فرد را بدهید نمی تواند بگویند که چند تا ملک به اسمش ثبت شده است.یعنی یک سیستم قدیمی و از کار افتاده  با بروکراسی ( بخوانید کاغذ بازی) شدید اداری.

راه حل:

این مورد کار بچه های کامپیوتر است که می توانند نرم افزاری طراحی کنند که امکان جست وجو کردن در مطالب را داشته باشد .ولی به خاطر حساسیت مورد و هزینه بر بودن کار، این مورد را می توانند به صورت طرح به اداره ثبت ارائه کنند .اگر قبول کردند طراحی نرم افزار را شروع کنید والا وقت وانرژی تان را بیهوده صرف نکنید.