خانه پرنده
مشکل:
سالهاست پرنده هابرای خود خانه می سازند، حتی قبل از اینکه انسان ها خانه ساختن یاد بگیرند، پرنده ها با مهندسی و هنر خاصی برای خود خانه می ساختند. پس از پیشرفت انسان ها که منجر به افزایش جمعیت آن ها شد کم کم مکان زندگی پرنده ها توسط انسان ها تصرف شد و این امر باعث کم شدن جمعیت پرنده ها و نابودی برخی از گونه ها شد. از آنجا که غذا و محل زندگی شان تسخیر شده و یا نابود شده بود. پرنده ها توان تغییر و ایده پردازی برای حل مشکلاتشان را نداشتند و همین نقص زمینه را برای نابودی آن ها فراهم نموده است. پرنده هایی که مقاوم تر بودند کم کم با زندگی شهری در کنار انسان ها اخت گرفتند و شهر نشین شدند. کلاغ ها در این رقابت پیروز میدان بودند و تنها پرنده ای که به تعداد زیاد درون شهرها به زندگی خود ادامه می دهد. گرجه کلاغ نماد شوم و بدبختی است، ولی از آنجا که جایی که پرنده ها بتوانند زندگی کنند از نظر انواع آلودگی هنوز به سطح خطرناک نرسیده است و انسان هم می تواند در آن مکان زندگی کند، پس جای شکرش باقی است که هنوز پرنده ای در کنار ما زندگی می کند.
راه حل:
خوب ما دوست دارم پرنده های بیشتری توان زندگی کردن در شهر ها را داشته باشن. اولین قدم برای این کار تهیه مسکن برای آن هاست. مسکنی با عمق مناسب و دهانه ای به اندازه جسه پرنده که نوزادانشان را از چنگال کلاغ ها در امان نگه دارد. پرنده ها فایده زیادی برای محیط زیست دارند. غیر از فراهم آوردن کود برای گیاهان، پرنده ها از حشرات تغذیه می کنند و افزایش پرنده ها باعث کاهش حشرات است بنابراین در پارک ها و فضاهای سبز به جای سم پاشی می توان با فراهم کردن محل زندگی برای پرندگان با حشرات موذی مبارزه کرد. پرنده های به شدت قانع هستند و به ارزان قیمت ترین مصالح می توان تعدا زیادی خانه برایشان فراهم کرد. قبلا به ذهنم رسید که اگر روی هر درخت یک لانه برای پرنده ها ساخته شود کمک بزرگی به این موجودات زیبا و مفید و بی آزار خواهد بود ولی رشد درخت و یکنواخت نبودن سطح درخت در طول سالیان باعث بی ثبات شدن این گونه خانه های پرنده می شود. بنابراین بهتر است در یک قسمت از پارک دیوار بزرگی که می تواند از بلوک های آماده ساخته شود و با تعبیه سوراخی در این بلوک ها امکان ورود و خروج پرنده ها فراهم شود. البته قطر این سوراخ ها مشخص می کند پرنده ها با چه اندازه ای امکان زندگی در آن را خواهند یافت. مسلما اندازه دریچه هایی که در تصویر زیر می بینید اصلا مناسب نیستند چون جوجه های پرنده ها باید در جایی دنج در لانه قرار بگیرند و سوراخ خهای به این بزرگی (به نسبت اندازه کل لانه) جوجه ها را در معرض دید شکارچی ها قرار می دهد و باعث ورود باد و باران به داخل لانه می شود. نکته مثبتی که در عکس میبینید میله های جلوی لانه است که امکان فرود را برای پرنده ها فراهم می کند.
پرنده های شهری هم مثل بقیه ی پرنده های توی فصل خاصی (اکثرا بهار) لانه سازی می کنند. اما صیقلی شدن سطح شهرها و حذف تمام درزها و گوشه ها باعث شده پرنده ها نتونند جای مناسبی برای خانه سازی پیدا کنند. پرنده های شکارچی شهر مثل کلاغ و زاغ هم عرصه را برای بقیه ی پرنده ها تنگ کردن. اگه شهرداری ها تمایلی به افزایش پرنده های شهری داره می تونه در فصل لانه سازی پرنده ها اقدام به توزیع لانه های پرنده بکنند. بهتره است این لانه ها از جنس پلاستیک باشن تا ماندگاری زیاد تری داشته باشن. اینجوری هر خانواده مهمان یک پرنده می شود. یکی از مزایای دیگه ی پرنده ها برای شهرداری این است که دیگه افراد به راحتی ماشینشون را هر گوشه ی شهر پارک نمی کنند چون پرنده ها با آرامش خاطر اقدام به نقاشی ماشین ها می کنند و ماشین دارها مجبور می شن یه فکر اساسی برای جای پارک ماشینها شون بکنند. البته کارواش (ماشین شویی) ها هم یک مقدار پر مشتری می شوند.
به امید روزی که شهرمون پر از آواز پرنده ها بشه.
;)